Atıcılık Sporlarında Sakatlıklar

[proksi]

Reklam Alanı

Atıcılık Sporlarında Sakatlıklar

Dirsek sakatlıklarının mekanizmaları üzerine yapılan araştırmaların çoğu fırlatma sporları üzerinde gerçekleştirilmiştir. Top yada cirit fırlatıldığında, dirsek bir dizi kas aktivitesi sergiler, yüklenme ve açıların değişikliği hareket boyunca eklemin farklı bölgelerinin yük altında kalmasına neden olur. Fırlatılacak cismin başın üzerinde olduğu evrede dirsek genelde orta seviyede fleksiyonda ve ve atılacak cismi kinetik halka boyunca en verimli şekilde fırlatma üzere hazır ve daha az yük yüklenmiş bi durumdadır.

Atışın başladığı evrede medial çapraz bağlar ve radiocapitellar artikülasyon valgus yükü ile yüklenmiş durumdadır ver bu yük atış boyunca artar. Atıcılar yoğun valgus yüklerini azaltmak için kollarını hafif pronasyona getirirler. Atış ilerledikçe dirsek tam ekstansiyona gelir ve peri-artiküler kaslar (özellikle dirsek fleksörleri) büyük ekstansiyon momentine karşı koymak için kasılırlar. Ekstansiyon momentide olekranonun olekranon boşluğuna düşmesi sonucu kemik yapı tarafınca engellenir. Bu tekrarlı valgus yükü ve ekstansiyon momenti belli bir grup aşırı kullanım sakatlığına yol açabilir ve bu yüzden “valgus-ekstansiyon aşırı yükü” adını alır. Valgus yükü ulnar çapraz instabiliteye, medial epikondil avulsiyonuna, medial epifitize ve ulnar sinir nöropraksisine yol açabilir.

Buna ek olarak valgus yükleri radio-capitellar artikülasyona baskı yapabilir ve bunun sonucu radial baş kırıkları, radial baş hipertrofisi, osteokondral lezyonlar, capitellumun dejenerasyonu ve osteokondrit ortaya çıkabilir. Valgus-ekstanstiyon aşırı yükünün ekstansiyon bileşeni ise posterior olekranon impingement’ına neden olur. Vlagus instabilitesi ile beraber, ekstansiyon bileşeni olekranonun medial bölgesinde atış hareketi ile ortaya çıkan aşınmalara ve gevşemelere neden olur. Valgus ekstansiyon aşırı yükü raket sporlarındaki başüstü servisin tamamen aynısı bir mekanizma oluşturur.


Kronik dirsek sakatlıklarının diğer bir mekanizması ise cimnastik, boks, ağırlık kaldırma gibi tekrarlı sporlarda gözüken tekrarlı ve baskılı yüklenmelerdir. Anatomik yapılar atıcı sporculardaki gibi risk altındadır fakat baskı ve yük daha büyüktür. Bu atıcılarla karşılaştırıldığı zaman artiküler yüzeylerde daha büyük bir aşırı kullanım sakatlığı riski yaratır. Buda osteokondritten yakınan cimnastikçilerin, aynı tanıya sahip diğer spor dallarındaki sporculara oranla spora dönüşte büyük problem yaşamalarının en büyük nedenirdir. M. Gürcan Cüceloğlu