binali
03-06-2008, 21:24
borderColor=#111111 >
>
Eğitimde Hedefleri Kim Belirlemeli?
Öğretim ve öğrenmede uzun süreden beri devam eden sorun öğretim konusunda hedeflere kimin karar vereceğidir. İlgili konuların öğretilebilmesi için hedefler doğru ve uygun en önemlisi dikkatli şekilde belirlenmelidir. Öğrencilerin okulda geçirdikleri süre kısadır. Pek çok öğrenci 8 yıl ilköğretim ve 4 yıl lise eğitimi almaktadır. Buna ek olarak 1 yıl okul öncesi de sayılabilir. Her okul dönemi temel olarak 9 ay sürer. Bu nedenle burada tartışılan konu hedeflerin en iyi şekilde belirlenip hazırlanmasıdır.
Temel Öğretim Hedefleri
Temel öğretim savunucuları bütün öğrencilerin başarması gereken bir bilgi bütünü olduğuna inanıyorlar. Bu bilgi bütünü edebiyat, sosyal bilimler, fen, matematik, resim, müzik ve beden eğitiminde gerekli içerikleri kasteder. İlk dört konu da en büyük ve dikkatin odaklandığı önemli konulardır.
Akademik açıdan uzman olan kişiler öğrencilere yardım etmelidir. Öğretmenin temel olarak öğretmesi gerekli olan ve vurgulanması gerekli noktalar şöyledir:
1. Öğrencilerin neleri öğrenmesi gerektiği tanımlanıp açıklanmalı
2. Müfredattaki ıvır zıvır konular azaltılmalı.
3. Resmi olarak sınıfta olmayan akademik uzmanlar öğrencilerin ne öğrenmesi gerektiğini belirlemelidir.
Öyleyse, bu gerekli olduğu düşünülen noktalarla ilgili şu soruları sormak sanırım yanlış olmaz.
1. Sınıf ortamından uzak insanlar tarafından harici şekilde seçilen konular öğrenciye nasıl anlamlı şekilde sunulabilir?
2. Öğrenciler kendi öğrenim fırsatlarını belirlerken bu tarz seçimlere katılmalı mı?
3. Temel diye değerlendirilip belirli konulara odaklanmak mümkün mü? Kime göre ve nasıl ‘temel’ kavramını kabul edeceğiz?
Yeniden oluşturmacılık ile beraber öğrenciler öğretmen yardımıyla daha aktif hale gelmekte, kendi hedeflerine karar vermekte, öğrenme fırsatlarını yaratmakta ve değerlendirme sürecine ortak olmaktadır. Bu yapılandırmacı felsefeye göre, öğrenciler ve öğretmenler müfredatı oluşturan tek ve en önemli unsurlardır. Böyle kararları öğrencilerin üst standartlara ulaşmasını amaçlayan fakat gerçeklikten uzaklaşan dışarıdakiler veremez. Öğretmen desteği alan öğrenci yine müfredatın sıralamasında öncelikli söz sahibi olan olmalıdır. Çünkü bu sırayı yaşayan kişi öğrencinin kendisidir. Odak noktamız öğrencinin derste verimliliği ve çalışmalarıdır. Her ilerlemeyi ve performansını öğrenci öğretmeninin yardımıyla değerlendirmelidir. Vurgulanan sınav sonuçları olmamalıdır.
Sınavlar değil projeler öğrencinin ilerlemesi için en verimli ve üretici hedef ve araç olarak tabir etmek yanlış olmaz. Bu proje ödevleri şu araçları içerebilir:
1. Öğrencilerin yazılı üretimleri
2. Sanatsal çalışmalar
3. Yapılandırma projeleri
4. Komite çalışmalarıyla video kayıt çalışmaları yapma
5. Öğrenci tarafından günlük tutulması ve gazete hazırlanması.
Yukarıda belirtilenlerin hepsi öğretimin hedefleriyle ilgili olmalı ve öğretme ve öğrenme süreçlerinde mutlaka vurgulanmalıdır. Yeniden oluşturmacı bir sistemin bünyesinde işleyiş şu şekilde gerçekleşir:
1. Öğrencinin hedeflerin seçilmesi, öğrenme fırsatları, değerlendirme prosedürleri gibi süreçlerde daha fazla katkısı olması gerekir.
2. Öğretmen bir rehber ya da teşvik eden kişidir, tek öğretici ya da bilgi dağıtıcı değildir.
3. Öğrencinin ilerlemesini değerlendirme göz önüne alınması gereken en önemli ölçüt projeler olmalıdır. (Ediger,1998,355–376)
Yazar: Marlow Ediger
Çeviri: Şule Can
>
Eğitimde Hedefleri Kim Belirlemeli?
Öğretim ve öğrenmede uzun süreden beri devam eden sorun öğretim konusunda hedeflere kimin karar vereceğidir. İlgili konuların öğretilebilmesi için hedefler doğru ve uygun en önemlisi dikkatli şekilde belirlenmelidir. Öğrencilerin okulda geçirdikleri süre kısadır. Pek çok öğrenci 8 yıl ilköğretim ve 4 yıl lise eğitimi almaktadır. Buna ek olarak 1 yıl okul öncesi de sayılabilir. Her okul dönemi temel olarak 9 ay sürer. Bu nedenle burada tartışılan konu hedeflerin en iyi şekilde belirlenip hazırlanmasıdır.
Temel Öğretim Hedefleri
Temel öğretim savunucuları bütün öğrencilerin başarması gereken bir bilgi bütünü olduğuna inanıyorlar. Bu bilgi bütünü edebiyat, sosyal bilimler, fen, matematik, resim, müzik ve beden eğitiminde gerekli içerikleri kasteder. İlk dört konu da en büyük ve dikkatin odaklandığı önemli konulardır.
Akademik açıdan uzman olan kişiler öğrencilere yardım etmelidir. Öğretmenin temel olarak öğretmesi gerekli olan ve vurgulanması gerekli noktalar şöyledir:
1. Öğrencilerin neleri öğrenmesi gerektiği tanımlanıp açıklanmalı
2. Müfredattaki ıvır zıvır konular azaltılmalı.
3. Resmi olarak sınıfta olmayan akademik uzmanlar öğrencilerin ne öğrenmesi gerektiğini belirlemelidir.
Öyleyse, bu gerekli olduğu düşünülen noktalarla ilgili şu soruları sormak sanırım yanlış olmaz.
1. Sınıf ortamından uzak insanlar tarafından harici şekilde seçilen konular öğrenciye nasıl anlamlı şekilde sunulabilir?
2. Öğrenciler kendi öğrenim fırsatlarını belirlerken bu tarz seçimlere katılmalı mı?
3. Temel diye değerlendirilip belirli konulara odaklanmak mümkün mü? Kime göre ve nasıl ‘temel’ kavramını kabul edeceğiz?
Yeniden oluşturmacılık ile beraber öğrenciler öğretmen yardımıyla daha aktif hale gelmekte, kendi hedeflerine karar vermekte, öğrenme fırsatlarını yaratmakta ve değerlendirme sürecine ortak olmaktadır. Bu yapılandırmacı felsefeye göre, öğrenciler ve öğretmenler müfredatı oluşturan tek ve en önemli unsurlardır. Böyle kararları öğrencilerin üst standartlara ulaşmasını amaçlayan fakat gerçeklikten uzaklaşan dışarıdakiler veremez. Öğretmen desteği alan öğrenci yine müfredatın sıralamasında öncelikli söz sahibi olan olmalıdır. Çünkü bu sırayı yaşayan kişi öğrencinin kendisidir. Odak noktamız öğrencinin derste verimliliği ve çalışmalarıdır. Her ilerlemeyi ve performansını öğrenci öğretmeninin yardımıyla değerlendirmelidir. Vurgulanan sınav sonuçları olmamalıdır.
Sınavlar değil projeler öğrencinin ilerlemesi için en verimli ve üretici hedef ve araç olarak tabir etmek yanlış olmaz. Bu proje ödevleri şu araçları içerebilir:
1. Öğrencilerin yazılı üretimleri
2. Sanatsal çalışmalar
3. Yapılandırma projeleri
4. Komite çalışmalarıyla video kayıt çalışmaları yapma
5. Öğrenci tarafından günlük tutulması ve gazete hazırlanması.
Yukarıda belirtilenlerin hepsi öğretimin hedefleriyle ilgili olmalı ve öğretme ve öğrenme süreçlerinde mutlaka vurgulanmalıdır. Yeniden oluşturmacı bir sistemin bünyesinde işleyiş şu şekilde gerçekleşir:
1. Öğrencinin hedeflerin seçilmesi, öğrenme fırsatları, değerlendirme prosedürleri gibi süreçlerde daha fazla katkısı olması gerekir.
2. Öğretmen bir rehber ya da teşvik eden kişidir, tek öğretici ya da bilgi dağıtıcı değildir.
3. Öğrencinin ilerlemesini değerlendirme göz önüne alınması gereken en önemli ölçüt projeler olmalıdır. (Ediger,1998,355–376)
Yazar: Marlow Ediger
Çeviri: Şule Can