Sevgili meslektaşlarım okullar çocukları sınavlara değil yaşama hazırlamak içindir aslında ancak;okullar aynı zamanda içinde bulundukarı toplumun ekonomik sistemine göre yönetme erki tarafından düzenlenir ve yönetilirler.Hal böyle oluncada sistemhem kendisinin devamını sağlayacak vatandaşı, hemde uygulamalarını devam ettirebilmek için ihtiyacı olan seçmen profilnide oluşturur.Yaşamının ileriki dönemlerini planlama yetisine sahip olmayan, yaşama dair problem çözme konusunda hiçbir yeteneği oluşturulamamış öğrenciler ,pek tabii hayatları boyunca öğrenci kalmayacak doğal olarak, fırsatçı ,diğerini geçmeye çalışan ,kaybedenle empati kurmayı aklından bile geçirmeyen doktor,öğretmen,mühendis, olacaklar yani başkalarının acıları onların yüreğini burkmayacak şekilde yetişmelilerki biribirinden bağlantısız gibi görünen birçok sorunla ortak çıkarları olan insanlar tarafından mücadele geleneği oluşturulamasın.Kısacası bunun içindirki teknoloji öğretmeni"malzeme getirmiyorlar bırakmalıyız"diyor.Müzik öğretmeni fülüt,Türkçeci Kitap,Bedenci Eşofman getirmeyeni bırakarak kendini değerli hissetmeye çalışıyorken idarecilerde katkı payı derdine düşmüşler.Bizler özel okullarda eğitim şansı olmayan öğrencilerimize yaşları gereği hakettikleri sevgiyi gösterdiğimiz zaman aslında en büyük adımı atmış olacağız.Ve paraya dayallı bu acımasız sistemi sevgiyle emekle defetmenin en doğru yolu bu olsa gerek.Sevgilerimle....
|