GÖZLEM YOLUYLA ÖĞRENME (SOSYAL ÖĞRENME) = o ns = />
Sosyal öğrenme: Bir birey yada grubun davranışının, bu davranışı gözleyen bireyler üzerinde benzer düşünce, tutum ve davranışlar oluşturması sürecidir.
Bandura’ya göre insanlar bir çok davranışı başkalarını gözleyerek ve taklit ederek öğrenmektedirler. İstenilen davranışı geliştirmek için davranışın uygun bir modelini göstermek ve bireyin bu davranışı taklit etmesi halinde aşama aşama pekiştirmek gerekir. Örmeğin köpekten korkan çocukların, korkmayan diğer çocukların köpeklerle oynayışını seyrederek korkularından kurtuldukları gözlenmiştir. Bu şekilde korkuların çoğu kısa sürede söndürüle bilinmektedir.
Bandura’ya göre gözlem yoluyla öğrenme, dört temel süreçten oluşmaktadır:
a)Dikkat süreci: Birey içinde bulunduğu psikolojik değişkenlerle ve çevrenin etkisiyle model alacağı davranışa odaklanmasıdır. Burada dikkat çekilen, uyaran yada davranış açık, anlaşılır ve tutarlı olmalıdır.
b)Hatırda tutma süreci: Gözlem yolu ile öğrenilen davranışların hatırda (hafızada) tutulmasıdır.
c)Davranışın oluşum süreci: Bu aşama, dikkat ve hafızada tutma süreçlerinde belleğe kodlanan bilgilerin davranışa dönüştürülmesidir. Bilgilerin davranışa dönüştürülmesi için bireyin fiziksel ve bilişsel yeterliliklerinin yanı sıra ortamsal özelliklerinin de uygun olması gerekir.
d) Güdülenme süreci: Bandura’ya göre öğrenme, davranışın gösterilmesi için yeterli değildir. Buna göre bir uyaran grubunun davranışa dönüşmesi için organizmanın güdülenmesi gerekir.
Sosyal öğrenme kuramına göre öğretmenler okullarda öğrencilerin dikkatlerini gerçek hayatta başarılı olmuş kişileri model göstererek dikkat çekmelidir. Çocuklar gerçek hayattan model aldıkları kişilerin davranışlarını taklit ederler. Bu nedenle öğretmen en çok model alınan kişidir. Dolayısı ile öğretmen doğru davranış gösteren öğrencinin davranışlarını hemen pekiştirmelidir.

SOSYAL ÖĞRENME KURAMININ EĞİTİME KATKILARI :
1-) Çocuklar davranışlarına yön veren bilişsel duyuşsal ve psikomotor özelliklerinin önemli bir bölümünü yetişkinlerin davranışlarını gözleyerek öğrenirler. Öte yandan çocuklar akıl yürütme eleştirisel ve çok boyutlu düşünme yeteneğini de gözleyerek öğrenir. Bu durumda özellikle anne-baba ve öğretmenler uyumlu ve tutarlı davranışlar sergilemelidir.
2-) Davranış sadece taklit edilerek tek düze tekrar edilmez. Birey bu davranışlarını yeniden anlamlı hale getirir. Bu nedenle öğretmenler öğrencilerin bağımsız davranışlarını desteklemelidir.
3-) Anne-baba ve eğitimciler çocuğun beklenti, ilgi ve değerlerinden yararlanarak olumlu davranışları kazanmalarına yardımcı olmalıdır.4-) Birey sadece bilişsel, motor davranışları ile değil duyuşsal özellikleri olan sabır, özgüven, kararlılık, çalışma arzusu ve benzeri durumları da öğrenir. Öğretmen bu davranışları pekiştirmelidir.