Binicilik Sporunun Kuralları ve Branşları

[webmaster]

Reklam Alanı

=er2 colSpan=3>Binicilik Sporunun Kuralları ve Branşları







Binicilik sporunda üç dal var. Bunlardan ilki dresaj. Dresajı "atların balesi" şeklinde özetlemek mümkün. Rönesans'tan beri çok değişiklik gösteren bir dal dresaj.


Engel atlama hem heyecanlı hem de seyri kolay bir dal. En popüler binicilik dalı da engel atlama zaten. İrlanda kökenli bir spor olan engel atlamada yaklaşık 15 engel en kısa sürede ve hatasız bir biçimde geçilmeye çalışılır. Engellerin belli bir sırası vardır. Sıraya uyulmazsa ceza puanı verilir. Bu dalda da Almanlar favori. Atlanta'da da kazanan Alman ekibi olmuştu.


Karma yarış dresaj, engel atlama ve gösteri atlayışları bir arada yapılır. Avrupa ve ABD genellikle bu dalın en büyük favorileridir.


Önceleri binicilik sadece tek bir engel atlamaktan ibaretti. Eğer at ve binicisi hayli yüksek kurulan bir engeli aşabilirse başarılı sayılırlardı. Bu 1800'lü yıllara kadar böyle devam etti.


Binicilik sporunun modern kuralları 20 yy. başlarında belirlendi. İtalyan binici Federico Caprilli, 1902 yılında öne yatarak atlama stilini geliştirene dek süvariler atın sırtında dik dururlardı.


1950'li yıllara kadar bu spor asker kökenli sporcuların tekelindeydi. 1952 yılında düzenlenen Helsinki Olimpiyat Oyunları'nda Fransız Pierre J. d'Oriola altın madalyayı alan ilk sivil oldu. Dört sene sonra İngiliz Patricia Smtyhe, ekibi ile birlikte altın madalyaya ulaşan ilk kadın binici oldu.


Olimpiyat tarihinde kimi zaman madalya alanlar haricinde hiç bir katılımcının yarışmayı tamamlayamadığı da olmuştu. Kimi zaman parkur o kadar zorlu oluyordu ki, 1932'de Los Angeles'ta yaşandığı gibi sadece üç takım yarışmayı tamamlayabiliyordu. Aynı durum 1948'de de yaşandı.


Son zamanlarda Almanlar, binicilik alanında başta gidiyorlar. 1996'da bireyselde, 1992'de takım halinde altın madalyayı Almanlar kazandılar. Sydney'de en güçlü favorileri Almanlar.


Syndey 2000'de final parkuruna çıkmadan önce bir at ve binicisi yaklaşık yüz engelden atlar.
Ama işin zor kısmı engellerin çokluğu değil parkurun düzenlenme biçimidir. Çünkü parkurun düzeni, atın dikkatini dağıtacak şekilde yapılır.


Engel atlama kadın ve erkek binicilerin aynı kurallarla yarıştıkları bir daldır. Belirli bir sürede 15-20 kadar engelin hatasız geçilmesi esastır. Bireysel yarışmada üç eleme turu ve iki de final turu vardır.
Yarışma başlamadan önce biniciler parkuru inceleyerek, taktiklerini belirlerler. Her atın değişik yürüme biçimleri ve karakterleri vardır.


Atlamada önemli ayrıntılardan biri de atın hangi noktada sıçratılacağıdır.


Yarışmada parkura daha sonra çıkan biniciler biraz daha avantajlı sayılırlar çünkü kendilerinden önceki yarışmacıların nasıl bir taktik izlediklerini görürler.


Her binici, sırası gelmeden yaklaşık 20 dakika önce ısınma turu için özel ayrılan parkura çıkarlar. Burası parkura hayli benzeyen bir alandır. At önce yavaş bir yürüyüşe tabi tutulur. Sonra da çeşitli engellerden atlatılır.


Puanlama:


En az hatayı yapan kazanır. Hatalardan bazılar şunlardır:
Engeli düşürmek: 4 ceza puanı
Engel karşısında tereddüt etmek: İlk seferde 3 ceza puanı, ikincisinde 6 ceza puanı, üçüncüsünde diskalifiye
Su engelinde ayağını suya basmak: 4 ceza puanı
Düşmek:İlk seferde 8 ceza puanı, ikincisinde diskalifiye.
Sıçrayamamak: İlk seferde 3 ceza puanı, ikincisinde 6 ceza puanı, üçüncüsünde diskalifiye.
Parkur 120 metreye 80 metreden oluşan bir alandır. Engeller 170 cm.'den yüksek olmamak üzere belli bir sıra ile dizilirler.


Yarışmacıların üniforma benzeri bir kıyafet ve sert şapkalar takması zorunludur. Kamçıların uzunluğu 75 cmden uzun olamaz.